Ιταλοελληνικό λεξικό



Donazione
Πηγαίνετε στο ελληνο-ιταλικό λεξικό

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dirozzàto (επίθ.) disacerbàre (ρ. μτβ.)
dirugginìo (ουσ αρσ ) disacerbarsi (ρ.μ. (αντων.))
dirugginìre (ρ. μτβ.) disacusìa (θηλ.ουσ)
dirupaménto (ουσ αρσ ) disadattaménto (ουσ αρσ )
dirupàrsi (ρ. μ. αμτβ.) disadattàre (ρ. μτβ.)
dirupàto (επίθ.) disadattàto (αρσ. επίθ και ουσ)
dirùpo (ουσ αρσ ) disadàtto (επίθ.)
dìruto, dirùto (επίθ.) disadornàre (ρ. μτβ.)
disabbellìre (ρ. μτβ.) disadórno (επίθ.)
disabbellirsi (ρ.μ. (αντων.)) disaeràre (ρ. μτβ.)
disabbigliàre (ρ. μτβ.) disaerazióne (θηλ.ουσ)
disabbigliarsi (ρ.μ. (αντων.)) disaffezionàre (ρ. μτβ.)
disabilitàre (ρ. μτβ.) disaffezionàrsi (ρ. μ. αμτβ.)
disabilitàto (επίθ.) disaffezionàto (επίθ.)
disabitàto (επίθ.) disaffezióne (θηλ.ουσ)
disabituàre (ρ. μτβ.) disagévole (επίθ.)
disabituarsi (ρ.μ. (αντων.)) disaggregàre (ρ. μτβ.)
disaccàride (ουσ αρσ ) disaggregàrsi (ρ. μ. αμτβ.)
disaccentàre (ρ. μτβ.) disaggregazióne (θηλ.ουσ)
disaccentàto (επίθ.) disagiàto (επίθ.)
disaccètto (επίθ.) disàgio (ουσ αρσ )
disaccóncio (επίθ.) disalberàre (ρ. μτβ. και αμετβ.)
disaccoppiaménto (ουσ αρσ ) disambientàto (επίθ.)
disaccoppiàre (ρ. μτβ.) disàmina (θηλ.ουσ)
disaccòrdo (ουσ αρσ ) disaminàre (ρ. μτβ.)
Pagina precedentePagina successiva
Περιηγηθείτε στο Ιταλο-Ελληνικό Λεξικό από: